مقابله به پرخوری عصبی - مجله تار و سه تار

مقابله به پرخوری عصبی

نویسنده:بهاره عسگری

در دوران نوجوانی به دلیل افزایش احتیاج به انرژی و بعلاوه افزایش سریع قد، فرد نسبت به تغییر شکل فرم بدن و ظاهرش حساس می شود و در نتیجه احتمال پیدایش اختلالات تغذیه ای در این سنین بیشتر است.

پرخوری عصبی هم همچون بی اشتهایی عصبی، نوعی اختلال در غذا خوردن می باشد. در این اختلال روانی، بیمار به دفعات، حجم زیادی از مواد غذایی پرکالری با بلع راحت را در مدت زمان کوتاه و به سرعت مصرف می نماید که به طور معمول این پرخوری افراطی را در تنهایی و دور از دید سایر افراد انجام می دهد.

فرد پس از این پرخوری دچار احساس گناه، یأس و بیزاری از خود، انباشتگی شدید شکم و خواب آلودگی می شود و سپس اقدام به برگرداندن آن می نماید و از آنجایی که فقط مقداری از غذاهای هضم شده خارج می شود، این امر چندان باعث لاغری فرد نمی شود.

رژیم غذایی این گونه بیماران باید شامل مشخصات ذیل باشد:

ابتدا باید اندازه انرژی مورد احتیاج فرد به وسیله متخصص تغذیه برآورد شود. بدین صورت که وزنی را که برای بیمار قابل قبول باشد، به اسم هدف در نظر بگیرد. و یک الگوی خوراکی که باعث تثبیت وزن شود، برقرار سازد.

برای حفظ وزن سلامت، باید بیمار به استفاده از روش های صحیح کاهش وزن ، بدون استفاده از روش های غیر طبیعی ترغیب نمود. از اجبار به غذا خوردن باید پرهیر کرد و در صورت کاهش وزن، افزایش وزن به صورت آرام و تدریجی حدود 1-0/5 کیلوگرم در هفته صورت گیرد.

برای بر طرف کردن عدم تعادل آب و الکترولیت ها، کم آبی و جلوگیری از ادم بیمار باید اقدامات لازم به عمل آید و تغییر رفتارهای غذایی به صورت تدریجی و مرحله به مرحله صورت گیرد. در این بیماری 3 وعده اصلی غذایی به همراه 2-1 میان وعده در روز در نظر گرفته می شود. البته تعداد وعده های غذایی بستگی به شدت بیماری دارد.

بعد از صرف غذا 1/5-1 ساعت استراحت احتیاج می باشد. برای صرف غذا هم باید حدود1 ساعت وقت گذاشته شود. مراقبان بیمار باید هنگام صرف غذا بیمار را تحت نظر بگیرند تا غذا را دور نریزد.

این بیماران به دلیل استفراغ مکرر و استفاده بی رویه از داروهای مسهل و مدر اصولا به مکمل ویتامین و املاح احتیاج دارند و در کل باید از مواد غذایی غنی از مواد مغذی در غذای این بیماران استفاده شود. کلیه مواد غذایی که در طی دوران پرخوری استفاده می شوند، محدود گردند.

منبع:نشریه دنیای تغذیه - ش100

منبع: راسخون