دو بیماری متفاوت با علایم یکسان - مجله تار و سه تار

به گزارش تبیان، با توجه به شباهت هایی که سندرم تونل کارپال و آرتریت دارند، گاهی با هم اشتباه گرفته می شوند، خصوصا وقتی موضوع درمان به میان می آید. در این مطلب درباره علائم، علت ها و درمان های ممکن این بیماری ها خواهیم گفت.

سندرم تونل کارپال

علائم ناشی از سندرم تونل کارپال (سمت راست تصویر)، نتیجه فشردگی عصب میانی است که از مچ دست می گذرد. از نظر آناتومیک، تونل کارپال گذرگاهی است که در آن دیواره ها با استخوان ها و رباط ها تشکیل شده اند و به آن تونل کارپال می گویند.

فضای باز داخل تونل تحت دخالت بعضی از عارضه ها که خواهیم گفت می تواند کاهش پیدا نموده و بر عصب میانی اثر بگذارد. این عصب دارای عملکرد حساسی است که مجموعه ای از جریانات عصبی را ایجاد می نماید و منجر به حس هایی غیرعادی مانند ضعف و گزگز می گردد.

سندرم تونل کارپال برای افرادی رخ می دهد که در کار و حرفه شان حرکات تکراری دست وجود دارد، بنابراین در پزشکی این بیماری را یک بیماری شغلی می دانند. یک سری از تحقیقات نشان می دهند از هر صد هزار شاغل، چهار نفر به سندرم تونل کارپال دچار می شوند.

آرتریت

آرتریت (سمت چپ تصویر) به فرایندی از التهاب مفاصل گفته می گردد. آرتریت انواع بسیار زیادی دارد که هر کدام دارای ریسک فاکتورها و درمان های خاص خود هستند.

آرتریت روماتوئید یکی از شایع ترین انواع آرتریت است. آرتریت یک بیماری مزمن التهابی و خودایمنی است. یعنی بدن، مفاصل خود را مهاجم تلقی نموده و تدریجا آن ها را تخریب می نماید. سلول ها و پروتئین های سیستم ایمنی، بخش مهمی از این فرایند هستند.

آرتریت در میان خانم ها شایع تر است و میانه سن تشحیص این بیماری تقریبا 40 سال می باشد.

علائم سندرم تونل کارپال و آرتریت

تشخص این دو عارضه از هم کاملا ممکن است، خصوصا بر اساس وجود درد و التهاب مفاصل.

علائم سندرم تونل کارپال

عصب میانی حساس است، بنابراین علائم ناشی از فشردگی آن موجب احساساتی غیرمعمول می شوند. اما این عارضه با درد همراه نیست. افرادی که علائم گفته شده را دارند معمولا از گزگز یا بی حسی پیش فراینده ای شاکی اند. نواحی که سندرم تونل کارپال آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد شامل مچ دست تا انگشت حلقه و سپس انگشت شست می گردد.

این علائم همراه با سستی و ضعف دست می تواند مسائل بزرگی در انجام کارهای روزمره ایجاد نماید، از جمله فعالیت های دستی مربوط به محیط کار. سندرم تونل کارپال، آشپزی، رانندگی، نوشتن و شست و شو را نیز دچار مشکل می نماید.

علائم آرتریت

علائم آرتریت تا حدود زیادی به نوع آن بستگی دارند، هر چند که این علائم معمولا تظاهراتی از التهابی هستند که عامل این بیماری است:

. قرمزی

. تورم

. درد

. افزایش دمای قسمت مبتلا

بعضی از انواع آرتریت موجب سفتی مفصل می شوند، خصوصا در ساعات اولیه صبح و علت آن، درد شدیدی است که ایجاد می گردد. یک تشابه سندرم تونل کارپال با آرتریت، به سختی انجام دادن کارهای روزانه است.

افراد دچار آرتریت روماتوئید که تحت درمان قرار نمی گیرند اغلب بعد از مدتی دچار ناهنجاری های پیچیده مفصلی می شوند که کیفیت زندگی آن ها را به شدت کاهش می دهد. انحراف و کج شدن انگشتان دست، شایع ترین این ناهنجاری هاست.

علت های سندرم تونل کارپال و آرتریت

آرتریت معمولا نتیجه ای از فاکتورهای ژنتیکی و محیطی است. مثلا افرادی که سابقه آرتریت روماتوئید را در خانواده دارند بیشتر مستعد این بیماری اند. همین طور کسانی که عادت شدید به سیگار کشیدن دارند یا عفونت هایی در دوران کودکی داشته اند، در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.

سندرم تونل کارپال ریسک فاکتورهای زیادی دارد که خیلی از آن ها با یک سری از شرایط شغلی تشدید می شوند. زن بودن، داشتن بیماری های مزمنی مانند دیابت شیرین و چاقی، مکررا نوشتن یا تایپ کردن و بعضی از فاکتورهای آناتومیک، شایع ترین ریسک فاکتورهای این بیماری اند.

شاید ندانید اما آرتریت می تواند موجب سندرم تونل کارپال گردد. همانطور که گفتیم، یکی از عوارض آرتریت، کج شدن مفصل و استخوان به علت واکنش های التهابی است. وقتی این اتفاق در اطراف تونل کارپال رخ می دهد، احتمال تنگ و فشرده شدن عصب میانی افزایش می یابد. در نتیجه، علائم مربوط به هر دو بیماری نمایان می شوند.

درمان های سندرم تونل کارپال و آرتریت

هدف از درمان در هر دو بیماری، کاهش علائم و التهاب موجود است. اما معمولا علت اصلی باقی می ماند. در خصوص سندرم تونل کارپال، مداخلات جراحی وجود دارند که می توانند مشکل را برطرف نمایند.

سندرم تونل کارپال

در ابتدا پزشک ممکن است در موارد خفیف این بیماری توصیه هایی بکند مانند به کار بردن کمپرس سرد و استراحت. اما در صورت نتیجه نگرفتن ممکن است لازم گردد مفاصل درگیر بی حرکت نگه داشته شده و دارودرمانی آغاز گردد. داروهای تجویزی در این حالت شامل داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و کورتیکواستروئیدها می شوند.

در نهایت راهکارهای جراحی با هدف آزاد کردن عصب از فشار وجود دارند که معمولا به وسیله جراح دست انجام می شوند. این جراحی می تواند باز یا با اندوسکوپی باشد.

آرتریت

بعضی از داروهایی که برای سندرم تونل کارپال به کار می فرایند ممکن است برای آرتریت نیز مفید باشند که شامل داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و کورتیکواستروئیدها می شوند. افرادی که آرتریت روماتوئید دارند ممکن است با داروهای آنتی روماتوئید (DMARDs) تحت مداوا قرار بگیرند.

داروهای آنتی روماتوئید برای بیماری های دیگری نیز به کار می فرایند، خصوصا روماتیسم ستون فقرات و لوپوس اریتماتوز سیستمیک. متوتروکسات یک نمونه رایج از این داروهاست.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

در صورتی که هر یک از علائم گفته شده ادامه دار شدند باید به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان به موقع، شرط اساسی در برطرف یک بیماری است که در ضمن وقوع عوارض دائمی را نیز کاهش می دهد.

سندرم تونل کارپال و آرتریت مشابه اند اما یکی نیستند

همان طور که می بینید سندرم تونل کارپال و آرتریت کاملا با هم متفاوت اند. داروهایی که برای این دو عارضه استفاده می شوند ممکن است مشابه باشند اما شما نباید خوددرمانی کنید زیرا عوارض آن مضر خواهد بود.

در صورتی که هر یک از علائم گفته شده را دارید با پزشک عمومی مشورت کنید تا در صورت لزوم شما را به پزشک متخصص ارجاع دهد.