چرا گوشی های سونی دیگر پرطرفدار نیستند؟ - مجله تار و سه تار

خبرنگاران- بعد از نگارش دو مطلب در رابطه با دلایل افول محبوبیت گوشی های ال جی و HTC، در این مطلب به عوامل کاهش فروش گوشی های سونی نگاهی می اندازیم. مانند ال جی، سونی هم همچنان گوشی های هوشمند باکیفیتی را روانه بازار می کند اما به نظر می رسد این گوشی ها فقط برای مدت محدودی توجه کاربران را جلب می کنند و در نهایت این افراد تصمیم می گیرند گوشی های ساخت دیگر برندها را خریداری کنند. اما چرا شاهد چنین روندی هستیم؟

غرور یک برند بین المللی

به گزارش خبرنگاران، دیجی مگ نوشت: سونی با پیروزیت در صنعت گوشی ناآشنا نیست. طی دهه 2000، تعدادی از پیروز ترین گوشی های این بازار، توسط برند سونی اریکسون روانه بازار شدند. در سال 2007، سهم بازار جهانی گوشی های سونی اریکسون حدود 9 درصد بود. در سال 2010، سونی اریکسون عرضه گوشی های اندرویدی مانند اکسپریا X10 و اکسپریا Arc را آغاز کرد.

در سال 2011، سونی سهام اریکسون را در بخش موبایل خرید و در نتیجه، بخش موبایل سونی به تکنولوژی های شرکت مادر و بخش تحقیق و توسعه آن دسترسی کامل پیدا کرد. در سال 2013، گوشی های این شرکت پیروز شدند 5 درصد از بازار جهانی را از آن خود کنند و مدیران بخش موبایل سونی قصد داشتند این شرکت را به سومین تولیدکننده بزرگ گوشی های هوشمند تبدیل کنند. در عوض، بخش موبایل سونی در سراشیبی افتاد.

یکی از دلایل این روند افول، استراتژی کلی این شرکت در قبال بازار موبایل بود. سونی که یک غول تکنولوژی محسوب می گردد، می خواست فقط با عرضه گوشی های رده بالا، به اپل اکوسیستم اندروید بدل گردد. در سال 2012، مدیرعامل بخش موبایل سونی گفت: در این بخش ارزش و پول قرار گرفته است. که به گوشی های رده بالا اشاره دارد و گفت برند سونی به عرضه محصولات رده بالا شهرت دارد و آن ها می خواهند از این موضوع بهره ببرند. با این حال، جذابیت اپل برای مصرف کنندگان به این سادگی ها قابل انتقال به بازار اندروید نبود، حداقل نه در سال های اولیه این اکوسیستم، و روی هم رفته کاربران این دو پلتفرم تفاوت های زیادی با یکدیگر داشتند.

سونی می خواست اپل اکوسیستم اندروید گردد

کاربران اندروید برای انتخاب گوشی هوشمند موردنظر خود، حق انتخاب گسترده ای داشتند و به همین خاطر، گوشی های گران قیمت باید از ویژگی های بسیار جذابی بهره می برند وگرنه کاربران گوشی ارزان تری که واجد ویژگی های نسبتاً مشابهی بود، انتخاب می کردند. یکی دیگر از مسائل مهم گوشی های سونی در آمریکا، ارتباط نه چندان ایده آل این شرکت با اپراتورهای مخابراتی بود. اگرچه جزئیات این اختلافات فاش نشده، اما ظاهراً به سرپیچی سونی برای اعمال تغییرات موردنظر اپراتورها برمی گردد. همچنین یکی دیگر از موضوع های مورد اختلاف، احتمالاً اختلاف نظر در زمینه تقسیم سود حاصل از فروش گوشی ها از طریق اپراتورها بوده است.

در هر صورت، بخش موبایل سونی همکاری خود را با اپراتورهای آمریکایی متوقف کرد که منجر به کاهش قابل توجه فروش این گوشی ها و کنار رفتن از مرکز توجه کاربران آمریکایی شد. علاوه بر این، این اقدام بخش موبایل سونی یک پیامد منفی دیگر را هم برای این شرکت به همراه داشت. برای سال ها، این کمپانی برای فروش گوشی های خود در آمریکا به ناچار یا باید حسگر اثر انگشت این گجت ها را غیرفعال می کرد یا اینکه از خیر فروش گوشی های خود در این کشور می گذشت. دلیل اصلی این موضوع هیچ وقت به روشنی اعلام نشد ولی ظاهراً مربوط به بندی از قرارداد بین سونی و یکی از اپراتورهای آمریکایی برمی گردد.

علاوه بر موارد ذکر شده، سونی همچنان به اصول قیمت گذاری گوشی های خود پایبند مانده و به همین خاطر گوشی های دیگر برندها که از قابلیت های مشابهی بهره می برند، معمولاً قیمت پایین تری نسبت به گوشی های سونی دارند. البته، ما به خوبی می دانیم که اگر یک برند می خواهد وجهه خود را به عنوان یک برند رده بالا نگه دارد، باید قیمت های بالایی را برای محصولاتش در نظر بگیرد. اما وقتی که برای چند سال متوالی چنین رویکردی جواب نمی دهد، یک فرد عادی هم به این نتیجه می رسد که چنین رویکردی باید تغییر پیدا کند. ظاهراً سونی ترجیح می دهد تعداد اندکی از گوشی های گران قیمت خود را به فروش برساند ولی به هیچ عنوان برای رقابت با دیگر برندها، قیمت های آن ها را کاهش ندهد.

طراحی های تکراری و معمولی

علاوه بر مسائل متعدد بخش موبایل سونی در آمریکا، استراتژی های بین المللی این شرکت هم ظاهراً چندان کارآمد نیستند. این کمپانی برای شاخص کردن گوشی های خود نسبت به رقبا تلاش چندانی نمی کند. در نخستین گوشی های اندرویدی این شرکت که تحت برند سونی اریکسون روانه بازار می شدند، این کمپانی برای طراحی آن ها دست به آزمون وخطا می زد. ولی زمانی که برند اریکسون کنار رفت، به نظر می رسد مدیران سونی تصمیم گرفتند فقط گوشی هایی با ظاهر جدی عرضه کنند که این رویکرد عمدتا به معنای خسته کننده شدن ظاهر گوشی های این شرکت بود. سال به سال شاهد عرضه گوشی های مشابه و تجربه نرم افزاری یکسانی بودیم و این تصور را به کاربر القا می کرد که مدیران این بخش دیگر برای بهبود وضعیت بخش موبایل شرکت سونی تلاش چندانی انجام نمی دهند.

البته اگر بخواهیم صادقانه اظهارنظر کنیم، این شرکت گاهی اوقات محصولات نوآورانه ای هم عرضه می کرد که مشهورترین آن، تبلت P است. طراحی این گوشی-تبلت که از دو نمایشگر بهره می برد، این روزها آشنا به نظر می رسد اما باید بگوییم که این محصول در سال 2011 عرضه شده است. البته در آن زمان تکنولوژی های مورد نیاز چندان قابل توجه نبودند و به همین خاطر، این محصول صرفاً یک محصول پر زرق وبرق ولی غیرکاربردی باقی ماند.

سونی

شکست در بهره گیری از میراث خود

یکی از عجیب ترین نکات مربوط به رویکرد بخش موبایل این شرکت این است که کمپانی سونی یکی از مهم ترین تولیدکنندگان سنسورهای دوربین گوشی های هوشمند محسوب می گردد. تقریباً تمام گوشی های هوشمند جدید از جمله آیفون XS مکس از سنسورهای این شرکت بهره می برند.

اما برای مدت طولانی، سونی ترجیح داد که برای گوشی های خود از سنسورهای 23 مگاپیکسلی استفاده کند و این در حالی است که رقبا از سنسورهای 12 مگاپیکسلی بهره می بردند. شاید فکر کنید که مگاپیکسل بیشتر، بهتر است اما در واقعیت، سنسورهای با رزولوشن پایین تر معمولاً نویز کمتری ثبت می کنند که این به معنای ثبت عکس های شفاف تر است. در ضمنً عدم بهره گیری از لرزش گیر اپتیکال هم منجر به تشدید این ضعف می شد. این کمپانی برای مدت طولانی ترند دوربین های دوگانه را نادیده گرفت و در عوض تمرکز خود را به قابلیت های نه چندان مفیدی مانند فیلم برداری با سرعت 960 فریم بر ثانیه معطوف کرد.

سونی

علاوه بر این، سونی خیلی دیر به ترندهای بازار ملحق می گردد و در همین زمینه باید خاطرنشان کنیم اولین گوشی سونی که از نمایشگر اولد بهره می برد، سال گذشته عرضه شد. در سال 2018، سونی بالاخره اندازه حاشیه های فوقانی و پایینی نمایشگر گوشی های خود را کاهش داد. با وجود اینکه این شرکت اهمیت چندانی به ترندهای روز نمی دهد، اما در رابطه با حذف جک هدفون خیلی سریع عمل کرد که منجر به اعتراض خوره های موسیقی شد.

اگرچه سونی به خاطر عدم نوآوری در گوشی های خود با انتقادهایی روبرو می گردد، ولی گوشی های این شرکت برخلاف مثلاً شرکت ال جی، هیچ وقت با انتقادهای گسترده ای روبرو نشده اند و همواره عملکرد استانداردی را برای کاربران نه چندان پرتعداد خود به ارمغان می آورند. سهم بازار گوشی های این شرکت آن قدر کاهش یافته که گفته می گردد طی سال 2018 این شرکت فقط 7 میلیون گوشی فروخته است. برای اینکه کوچک بودن چنین آماری را بهتر درک کنید، باید بگوییم هر کدام از 3 تولیدکننده بزرگ گوشی های هوشمند، فقط در عرض 2 هفته چنین تعدادی را به فروش می رسانند.

در حال حاضر، بخش موبایل سونی فقط به لطف عملکرد دیگر قسمت های پیروز این کمپانی پابرجا مانده است. به نظر می رسد این شرکت صرفاً به خاطر غرور و سماجت حاضر نیست سری گوشی های اکسپریا را رها کند (تقریباً مشابه کاری که ال جی انجام می دهد). با توجه به سرعت کاهش فروش گوشی های این شرکت، سال آینده در چنین تاریخی گوشی های سونی نایاب تر از پانداهای سرخ خواهند بود.

درس های این سه کمپانی شکست خورده برای دیگر سازندگان

یک موضوع مشترک در بین این سه کمپانی، این است که اعتماد کاربران به سختی به دست می آید و به سادگی هم از دست می رود. اتفاقی که برای ال جی، HTC و سونی رخ داده باید هشداری برای تمام سازندگان بزرگ باشد زیرا در این بازار حتی مهم ترین شرکت ها هم خیلی زود موقعیت خود را از دست می دهند و به حاشیه رانده می شوند.

ما مسلماً امیدواریم که سازندگان بیشتری در این بازار جذاب حضور مثمر ثمری داشته باشند. زیر در نهایت، رقابت بین این شرکت ها، به نفع ما کاربران خواهد بود. اما در این میان، قربانی شدن یک یا دو شرکت بزرگ هم چندان بد نیست و به دیگر غول ها، فناپذیری آن ها را یادآوری می کند. در نهایت باید ببینیم که در سال 2019، آیا هرکدام از شرکت های ال جی، HTC و سونی بالاخره شکست را در حوزه گوشی های هوشمند می پذیرند یا اینکه سرسختانه همچنان به حضور در این بازار ادامه می دهند.