کفش های آلرژی زا
به گزارش مجله تار و سه تار، ورود بی مهار کفش های خارجی با کیفیت پایین، از جمله کفش های چینی، مشکلاتی را در پی داشته که از شایع ترین آنها بروز آلرژی است. شایع ترین آلرژی های کفش به لاستیک، مواد شیمیایی و کرومات (درچرم) و نیکل موجود در سگک کفش رخ می دهد. چسب هم از جمله مواد موجود در کفش است که می تواند باعث بروز حساسیت گردد. لایه خارجی
کفش های آلرژی زا
کفش شما می تواند منشا آلرژی تان باشد!
ورود بی مهار کفش های خارجی با کیفیت پایین، از جمله کفش های چینی، مشکلاتی را در پی داشته که از شایع ترین آنها بروز آلرژی است. شایع ترین آلرژی های کفش به لاستیک، مواد شیمیایی و کرومات (درچرم) و نیکل موجود در سگک کفش رخ می دهد. چسب هم از جمله مواد موجود در کفش است که می تواند باعث بروز حساسیت گردد. لایه خارجی کفش می تواند چرم، لاستیک یا مواد صناعی باشد. تخت کفش از ترکیبات مشابه و یا سایر فرم های جامد لاستیک ساخته می گردد. لایه داخلی تخته کفش هم از همین ترکیبات ساخته می گردد. ترکیبات متفاوتی می تواند باعث بروز واکنش آلرژیک گردد مثل لاستیک، رزین های فرمالدیید، بیوسیدها و روغن کاج. چسب معمولا باعث بروز آلرژی نمی گردد ولی سایر ترکیبات از جمله لاستیک، آلرژن هستند.شیوع آلرژی به کفش در 3 تا 11 درصد از بیمارانی که به وسیله تست پوستی ارجاع شده اند، دیده می گردد. تعریق باعث می گردد آلرژن های کفش مهاجرت نمایند و درماتیت می تواند به صورت نقطه ای و محدود یا وسیع تر باشد و روی اگزمای قبلی سرشتی سوار گردد ولی توزیع آن با توجه به حضور مواد آلرژن در لایه خارجی یا تخت کفش فرق دارد. درماتیت لایه بالایی از ناحیه پشت شست پا آغاز شده و به پشت پا و سایر انگشتان کشیده می گردد درماتیت ناشی از عوامل رنگ نماینده (کرومات و گیاهان) و چسب غالبا همین فرم را دارد. چسب و ترکیبات لاستیکی معمولا باعث بروز درماتیت منطقه ای محدود به پنجه پا می گردد.
آلرژی به نیکل ناشی از سگک کفش باعث بروز التهاب لوکالیزه در پوست نزدیک آن می گردد. صندل های هندی غالبا فرم خاصی از درماتیت را ایجاد می نماید که اکثرا شدید است. در کفش های ورزشی چون کفش باید فیت پا باشد ممکن است تخت کفش تمام سطح پا یا ناحیه تخت کفش را و یا فقط جلوی پا را درگیر کند. افرادی که درماتیت کفش دارند در سایر نقاط بدن به خصوص دست هم درگیر هستند. چکمه (بوت ها) فرم مشابهی از درماتیت کفش ایجاد می نماید و حتی روی ساق پا هم توسعه پیدا می نماید. آلرژی می تواند نسبت به جوراب های کوتاه و یا بلند یا اسپری خوش بو نماینده و یا پودرهای ضدقارچ موجود در کفش ها ایجاد گردد.افرادی که به ترکیبات ذکر شده آلرژی دارند باید مراقب پوشیدن کفش های سنتتیک باشند. بسیاری کارخانه ها کفش های خود را گارانتی نمی نمایند که عاری از لاستیک یا مواد شیمیایی باشند. بیماران حساس به این ترکیبات باید کفش تمام چرم بدون وجود مواد پلاستیکی تزریق شده در آن را بپوشند. کفش های فاقد آلرژن به وسیله برخی کارخانه ها فراوری می گردد ولی بسیار گران هستند. افرادی که به مواد رنگی کفش حساسیت دارند نباید کفش های با الیاف نایلون بپوشند. جوراب های قدیمی می تواند به اسم مخزنی از آلرژن عمل کند و باید تعویض گردد. افزایش بیش از حد تعریق در درماتیت ناشی از کفش شایع است و با درمان لازم تعریق بیش از حد و در پی آن درماتیت بهبود پیدا می نماید. سایر درمان ها شامل پوشیدن جوراب های نخی یا جوراب های جاذب عرق است.
منبع: http://www.salamat.com
ae
منبع: راسخون