فیلم مورد علاقه ولادیمیر پوتین که سرنوشتش را تغییر داد
به گزارش مجله تار و سه تار، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه که ظاهرا زمانی بدلکار سینما بوده است، چه فیلمی را بیش از همه دوست دارد؟
به گزارش همشهری، فکر می کنید فیلم مورد علاقه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، چه فیلمی باشد؟ یکی از فیلم های هیچکاک مثل پرندگان، سرگیجه یا سوء ظن؟ فیلم کلاسیکی مثل پدرخوانده فرانسیس فورد کاپولا؟ جان سخت؟ یا یکی از آثار دنیای سینمایی مارول مثل مرد عنکبوتی؟ اگر چنین گزینه هایی در سر دارید، بسیار به بی راهه رفته اید و فکرتان از ذائقه سینمایی پوتین بسیار دور است.
فیلم مورد علاقه پوتین، چاپایِف، فیلمی جنگی به کارگردانی برادران واسیلی محصول 1934 است که در اتحاد جماهیر شوروی، به وسیله کمپانی لنین فیلم ساخته شده است.
این فیلم، روایت زندگی واسیلی ایوانوویچ چاپایف (1887-1919) فرمانده ارتش سرخ است که به عنوان قهرمان جنگ داخلی روسیه شناخته می گردد. این فیلم بر اساس کتابی به همین نام، اثر دیمیتری فورمانف است که خود در کنار چاپایف با ارتش سفید (تشکیلات مسلح جنبش سفید و دولت های ضد شوروی در طول جنگ داخلی) جنگیده بود.
فیلم چاپایف (Chapaev,1934) فیلم مورد علاقه ولادیمیر پوتین
بنا به گزارشی از نیویورک تایمز، وقتین پوتین نوجوانی در کلاس نهم بود، سریال چهار قسمتی سپر و شمشیر (The Shield and the Sword) محصول 1968 و ساخته ولادیمیر باسوف، بازیگر، فیلم نامه نویس و کارگردان اتحاد جماهیر شوروی، چنان او را تحت تاثیر قرار داد که تصمیم گرفت جاسوس سرویس اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی کا. گ. ب گردد و البته این تصمیم را هم عملی کرد.
این سریال، در سال 1940 روایت می گردد، زمانی که آلمان نازی در اوج قدرت خود واقع شده است و جاسوسان شوروی قرار است به ارتش آلمان و اس. اس نفوذ نمایند. قهرمان سریال، الکساندر بلوف، یک جاسوس روسی است که تسلط او بر زبان آلمانی، اعصاب فولادین و تواناییش در ترغیب دیگران، به او یاری می نماید که در اس. اس (گردان حفاظتی حزب نازی) ارتباطات قدرتمندی پیدا کند و از این طریق، به جنبش های مقاومت محلی علیه نازیسم یاری کند.
(The Shield and the Sword) محصول 1968 که پوتین را به عضویت در ک. گ. ب ترغیب کرد
آیا زندگی واقعی متاثر از فیلم است یا فیلم از زندگی واقعی تاثیر می پذیرد؟ آیا می توان گفت که با این سابقه، فیلم چاپایف، در ساخته شدن پوتین امروز تاثیرگذار بوده است؟ این فرضیه با داده دیگری، مجذوب کننده تر می گردد.
چند سال قبل، اسپوتنیک فاش کرد در دهه 1950 میلادی، زمانی که از ورزشکاران برای بدلکاری فیلم ها دعوت می شد، پوتین نیست به جمع بدلکاران سینما پیوسته بود و به این ترتیب، تا جایی که توانسته، خود را به دنیای فیلم های سینمایی نزدیک نموده است.
یکی از هم بازی های پوتین در آن موقع گفته بود که من و پوتین در فیلم ها در نقش سرباز شوروی و آلمان بازی می کردیم و به حساب آن موقع و اینکه ما دانشجو بودیم، پول خوبی هم بهمان می دادند.
بنا به گزارشی از بیزنس اینسایدر، فیلم مورد علاقه بیل کلینتون، چهل و دومین رئیس جمهوری ایالات متحده، یکی از مشهورترین فیلم های وسترن به نام ماجرای نیمروز (High Noon) است، فیلم مورد علاقه جرج بوش، یکی دیگر از روسای جمهور اسبق امریکا فیلم سرزمین رویا ها (Field of Dreams) (ماجرای مردی که ندایی از غیب به او می گوید در وسط زمین کشاورزیش زمین بیسبال بسازد)، فیلم محبوب اوباما پدرخوانده یک و دو، جو بایدن، ارابه های آتش (Chariots of Fire) (ماجرای یک ورزشکار یهودی و یک ورزشکار مسیحی بنیادگرا است که برای المپیک تمرین می نمایند) و ملکه الیزابت دوم فلش گوردون (flash gordon) است.
دونالد ترامپ هم در سال 1992 در مصاحبه ای با نیویورک تایمز گفته بود که فیلم مورد علاقه اش همشهری کین است؛ داستان مرد ثروتمندی که یک امپراتوری رسانه ای راه می اندازد.
دیپلمات در مقاله ای که در سال 2019 با تیتر چطور یک فیلم روی یک رئیس جمهور برای حمله به یک کشور خارجی تاثیر گذاشت، نوشت که ریچارد نیکسون، سی و هفتمین رئیس جمهوری امریکا، تحت تاثیر فیلم پاتن (Patton) (داستان زندگی جورج پاتن، ژنرال آمریکایی در زمان جنگ دنیای دوم) دستور حمله به کامبوج را صادر کرد. گرچه نیکسون این مسئله را نپذیرفته بود، اما ظاهرا فیلم تاثیر زیادی در فکر او گذاشته بود.
شاید بتوان گفت، تاثیر فیلم ها بر زندگی واقعی و تصمیم ها و شکل دادن شخصیت ها، دست کم گرفته شده است. همین طور کتاب ها و البته بازی های کامپیوتری.
فیلم های مورد علاقه سیاستمداران امروز دنیا، به شناخت ما از دنیا بینی آن ها یاری می نماید و برعکس، رفتار و عملکرد آن ها، احتمالا به ما سرنخ هایی از ذائقه سینماییشان هم می دهد. بنابراین، حقیقتا دور از فکر نیست که پوتین، فیلمی زندگینامه ای از قهرمان جنگ های داخلی روسیه را دوست داشته باشد.
موقع تماشای فیلم های سینمایی، کمی بعد از انتها و هضم تاثیر آن روی فکر، می توان به این هم فکر کرد که مضمون و روایت این فیلم ها و البته بازی ها و احتمالا جلوه های ویژه پرهزینه شان، چه تاثیری می تواند روی فکر یک سیاستمدار، تصمیماتش و حتی سرنوشت دنیا داشته باشد.
منبع: فرارو