کشف اولین خانواده نئاندرتال ها؛ انسان های اولیه 59 هزار ساله!
به گزارش مجله تار و سه تار، نئاندرتال ها برای مدت کوتاهی حدود 54 هزار سال پیش این مکان ها را اشغال نموده بودند و صد ها هزار ابزار سنگی و استخوان حیوانات از خود به جای گذاشته اند.
بقایای 59 هزار ساله یک خانواده نئاندرتال در غاری در روسیه کشف شده است که شامل پدر، دختر نوجوان او و دو نفر از بستگان درجه دو آن ها می گردد.
به گزارش دیلی میل، محققان موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در آلمان دی ان ای 13 فرد که در دو غار در کوه های آلتای پیدا شده بودند را تجزیه و تحلیل کردند.
قدمت گروهی که در غار چاگیرسکایا (Chagyrskaya) یافت شده اند به حدود 59 هزار سال پیش می رسد و آن ها اولین بقایای تا به امروز یافت شده از یک جامعه کوچک از نئاندرتال ها هستند.
لوریتس اسکاو (Laurits Skov)، نویسنده اصلی این مقاله می گوید: این واقعیت که آن ها در زمانی یکسان زندگی می نموده اند بسیار هیجان انگیز است. این بدان معنی است که آن ها احتمالاً متعلق به یک جامعه اجتماعی هستند. بنابراین، برای اولین بار، ما می توانیم از ژنتیک برای مطالعه سازمان اجتماعی یک جامعه نئاندرتال استفاده کنیم.
نئاندرتال ها از حدود 430 هزار تا 40 هزار سال قبل در غرب اوراسیا مستقر بوده اند و ارتباط نزدیکی با انسان های امروزی دارند. این گونه ها برای هزاران سال با انسان های اولیه در آفریقا زندگی می نموده اند تا در نهایت در حدود 300 هزار سال پیش به اروپا نقل مکان کردند.
جنوب سیبری پیش از این نیز موارد زیادی برای تحقیقات مربوط به دی ان ای باستانی در بر داشته است. در این مطالعه نو بقایای یافت شده در غار چاگیرسکایا (Chagyrskaya) و غار اوکلادنیکوف (Okladnikov) مورد آنالیز قرار گرفتند.
نئاندرتال ها برای مدت کوتاهی حدود 54 هزار سال پیش این مکان ها را اشغال نموده بودند و صد ها هزار ابزار سنگی و استخوان حیوانات از خود به جای گذاشته اند. آن ها بز، اسب، گاومیش کوهان دار و سایر حیوانات را شکار می کردند و از ده ها مایل دورتر مواد اولیه برای ابزار خود جمع آوری می کردند. بیش از 80 قطعه استخوان و دندان نئاندرتال ها نیز جمع آوری شده است که نشان می دهد گروه هایی که در این دو غار زندگی می نمایند ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند.
از زمانی که اولین پیش نویس ژنوم نئاندرتال ها در سال 2010 منتشر شد، محققان موسسه آلمانی ماکس پلانک 18 ژنوم دیگر را از 14 مکان باستان شناسی مختلف در اوراسیا توالی یابی نموده اند.
در حالی که این داده های ژنتیکی به درک تاریخ گسترده مردم باستانی یاری می کرد، اما اطلاعات کمی در خصوص جوامع فردی فراهم شد.
در این مطالعه که به تازگی در مجله نیچر منتشر شده است، دکتر اسکاو و همکارانش داده های ژنتیکی بقایای 11 فرد نئاندرتال را از غار چاگیرسکایا و دو نفر از غار اوکلادنیکوف به دست آورده و آنالیز کردند. این بزرگترین مطالعه ژنتیکی شناخته شده در خصوص نئاندرتال ها است که تا به امروز گزارش شده است.
این 13 نفر متشکل از هفت مرد و شش زن بودند که از این تعداد هشت نفر بزرگسال و پنج نفر کودک و نوجوان بودند. این گروه شامل یک پدر نئاندرتال و دختر نوجوانش، و بعلاوه دو نفر از بستگان درجه دو می شدند که یک پسر جوان و یک زن بالغ بودند. این دو نفر ممکن است پسرخاله/پسرعمه، پسر عمو/پسر دایی و خاله/عمه یا مادربزرگ و نوه بوده باشند.
محققان بعلاوه به دی ان ای موجود در میتوکندری نئاندرتال ها نگاه کردند و انواع خاصی از تنوع ژنتیکی به نام هتروپلاسمی را یافتند که بین این افراد مشترک است.
هتروپلاسمی که به حضورِ بیش از یک نوع ژنوم اندامکی (دی ان ای میتوکندریایی یا دی ان ای پلاستیدی) درون یک سلول گفته می گردد به وسیله زنان منتقل شده و تنها در تعداد کمی از نسل ها باقی می ماند. این موضوع نشان می دهد که همه این افراد تقریباً در زمان یکسانی زندگی نموده و مرده اند.
این دی ان ای میتوکندریایی بعلاوه درکی از تنوع ژنتیکی در این جامعه فراهم کرد که بسیار کم بوده و گروهی شامل 10 تا 20 نفر را شامل می شد. این مقدار بسیار کمتر از مقادیری است که برای سایر جوامع بشری باستانی یا امروزی ثبت شده و بیشتر شبیه به گروهی از حیوانات در حال انقراض است.
بعلاوه تعیین شد که تنوع ژنتیکی کروموزوم های Y که به وسیله مردان منتقل می شوند بسیار کمتر از دی ان ای میتوکندریایی است که از مادران به ارث می رسد. این نشان می دهد که حداقل 60 درصد از زنان برای پیوستن به خانواده های خود مهاجرت نموده اند در حالی که مردان در محل زندگی خود به جای مانده اند.
محققان می خواهند در مطالعات آینده افراد بیشتری را از سایر جوامع نئاندرتال ها آنالیز نمایند تا ببینند آیا این سازمان اجتماعی گسترده بوده است یا خیر.
منبع: فرادید