بعضی مسئولان و اساتید اطلاعاتی درباره انجمن علمی به دانشجویان نمی دهند، لزوم تقویت انجمن های علمی برای ارتباط موثر دانشگاه با صنعت

به گزارش مجله تار و سه تار، دبیر کمیسیون شورای مناطق سازمان علمی دانشجویی مهندسی برق کشور گفت: انجمن های علمی یک استاد مشاور دارند که تنها حمایت او این است که تأیید کند فلان رویداد علمی برگزار گردد!

بعضی مسئولان و اساتید اطلاعاتی درباره انجمن علمی به دانشجویان نمی دهند، لزوم تقویت انجمن های علمی برای ارتباط موثر دانشگاه با صنعت

به گزارش خبرنگار حوزه تشکل های دانشگاهی گروه دانشگاه خبرگزاری خبرنگاران، فراوری علم یکی از مسائل مهم و راهبردی برای کشور محسوب می گردد که عصاره آن می تواند از دلِ دانشگاه ها و مراکز آموزشی و تحقیقاتی بیرون بیاید؛ یکی از تشکل هایی که می تواند به موضوع فراوری علم ورود جدی پیدا کند، انجمن های علمی دانشجویی است که فعالیت آن ها کمتر رسانه ای می گردد.

با توجه به اهمیت نقش دانشجویان در توسعه علم و فناوری کشور و توجه کافی نکردن نهادهای متولی در پیشگیری از پرداخت سطحی به ترویج و توسعه علم در صندلی حقیقی آن، خبرگزاری خبرنگاران را بر آن داشت تا در راستای سیاست ذاتی خود در سلسله مصاحبههایی پای صحبت اساتید، نخبگان و دانشجویان بنشیند و با ارائه راهکارهایی به مسائل و چالش های انجمن های علمی در دانشگاه ها بپردازد.

در این مصاحبه میزبان نازنین احمدی دبیر کمیسیون شورای مناطق سازمان علمی دانشجویی مهندسی برق کشور و دبیر سابق انجمن علمی دانشجویان رشته مهندسی برق دانشگاه تربیت مدرس هستیم که در ادامه مشروح این مصاحبه را می خوانید.

خبرنگاران: چه عاملی موجب شد که شما در انجمن های علمی دانشجویی عضو شوید و حتی بعد از فارغ التحصیلی به ادامه فعالیت بپردازید؟

احمدی: در دوران کارشناسی خیلی علاقه داشتم که در انجمن های علمی دانشگاه تربیت مدرس فعالیت داشته باشم ولی به اقتضای رشته سخت و وقت کمی که داشتم، خیلی فرصت نمی شد که فعالیت آنچنانی در انجمن داشته باشم و فقط در هیئت تحریریه نشریه انجمن علمی کارهایی انجام می دادم. اما وقتی که در دوره کارشناسی ارشد دوباره وارد دانشگاه شدم، وقت آزاد بیشتری داشتم و حرفی برای گفتن داشتم که بخواهم وارد انجمن علمی شوم.

انجمن علمی در دوره قبل از ما هیچ برنامه ای نداشت . از همان سال اول که وارد دانشگاه شدم و نیاز به کارگاه و دوره های آموزشی داشتم، انجمن فعالی برای تامین نیاز درسی و علمی ما وجود نداشت و می خواستیم که در رویدادهای کارآفرینی و استارت آپی حضور فعالی داشته باشیم.

به همین دلیل تصمیم گرفتم که برای شورای مرکزی انجمن های علمی کاندیدا شوم و رأی آوردم. برای دو دوره یا دو سال دبیر انجمن علمی مهندسی برق شدم و فعالیت های بنده در عرصه انجمن علمی آغاز شد؛ از همان ابتدای فعالیت در انجمن تعدادی پرسشنامه تهیه کردیم که دانشجویان در زمینه آموزش چه نیازمندی هایی دارند و چه دوره هایی نیاز دارند که برای خبرنگارانن برگزار کنیم و پس از جمع بندی و نظرخواهی تعدادی سمینار و وبینار برای دانشجویان برگزار کردیم که با استقبال خبرنگارانن همراه شد.

بعضی مسئولان اطلاعات جامعی درباره انجمن های علمی به دانشجویان نمی دهند

خبرنگاران: آیا در اتحادیه انجمن های علمی دانشجویان مهندسی برق کشور نیز فعالیتی داشتید؟

احمدی: بله، پس از اینکه دبیر انجمن علمی شدم، در یک زمانی مجمع سالیانه اتحادیه انجمن های علمی دانشجویان مهندسی برق برگزار گردید و بنده در آن مجمع رفتم شرکت کردم، البته تا قبل از آن هیچ اطلاعاتی در مورد اتحادیه نداشتم و حتی بعضی مسئولان فرهنگی دانشگاه نیز هیچ اطلاعاتی به ما نداده بودند که چنین فضایی وجود دارد و شما می توانید از ظرفیت های خبرنگارانن بهره ببرید. در واقع بعضی مسئولان دانشگاه ها اطلاعات کامل و جامعی درباره انجمن های علمی به دانشجویان نمی دهند.

یادم می آید که دفتر کارشناس فرهنگی دانشگاه برای یک کاری رفته بودم که همان موقع به من گفتند که این هفته مجمع سالیانه اتحادیه انجمن های علمی دانشجویان مهندسی برق برگزار می گردد و اسم شما را به مسئولان مربوطه داده ایم و شما بروید در آن جلسه شرکت کنید؛ مجمع های سالانه در دو تا سه روز برگزار می گردد و دانشجویان از کارهایی که در انجمن های علمی دانشگاه هایشان انجام داده اند صحبت می نمایند و آن جلسه دید بهتری نسبت به انجمن های علمی به انسان می دهد.

در مجمع سالانه که با دانشجویان دانشگاه های فنی و حرفه ای صحبت می کردیم، حرف های جالبی مطرح می شد. خبرنگارانن می گفتند که پروژه های دانشجویی هزینه بر است و مسئولان دانشگاه فنی و حرفه ای برای دانشجوی کارشناسی هیچ وقت آن هزینه را تأمین نمی نمایند، اما دانشجوی تحصیلات تکمیلی، استادی دارد که دارای گرنت پژوهشی است و منبعی برای تأمین هزینه پروژه اش وجود دارد. دانشجویان کارشناسی ناپیوسته دانشکده های فنی و حرفه ای منبعی برای هزینه پروژه های دانشجویی ندارند و همه هزینه ها با خودشان است.

انجمن های علمی می توانند به ارتباط دانشگاه با صنعت یاری نمایند

دانشجویان فنی و حرفه ای می گفتند ما با شرکت ها، کارخانه ها و ارگان هایی که به رشته ما نیازمند بودند، صحبت کردیم و چالش های خبرنگارانن را در قالب پروژه های دانشجویی وارد دانشگاه کردیم. محل تأمین هزینه، آن ارگانی بود که به دانشجو نیاز داشت و دانشجو کار آن صنعت را انجام می داد و بعد از تحصیل نیز به طور مستقیم می توانست وارد آن ارگان یا صنعت گردد و آنجا آغاز به کار کند که به نظرم کار بسیار قشنگی بود. در واقع انجمن های علمی می توانند به ارتباط دانشگاه با صنعت یاری نمایند و باید توسط مسئولان مربوطه تقویت شوند.

البته چون رویکرد دانشکده های فنی و حرفه ای صنعتی و بر مبنای ساخت است می توانند کار هایی را که گفتم، انجام دهند اما دانشگاه های دیگر در مقطع ارشد و دکتری فعالیت هایشان خیلی بر مبنای ساخت نیست و آنالیز تئوری مسئله ای است و خیلی نمی توانند آن را با چالشی که در صنعت وجود دارد ارتباط دهند اما فکر می کنم برای دانشجویان کارشناسی می تواند خیلی مفید باشد و ارتباط دانشگاه با صنعت تقویت گردد.

بعضی انجمن های علمی رویدادهایی برگزار نموده بودند که ما حتی اسم آن را نشنیده بودیم!

در آن مجمع سالانه اتحادیه، بعضی انجمن های علمی رویدادهای بزرگی را برگزار نموده بودند که حتی اسم آن به گوش ما نخورده بود و آنجا تازه با آن ها آشنا شدیم! مثلاً مسابقاتی را با حمایت شهرداری شهر خودشان برگزار نموده بودند و حتی رسانه ای شده بود و در شبکه استانی مربوط به آن شهر اختتامیه مسابقات نشان داده شده اما ما اصلاً از آن خبر نداشتیم و وقتی انسان در آن محیط قرار می گیرد، می فهمد که انجمن های علمی می تواند ظرفیت چه کارهای بزرگی را داشته باشد و خیلی از افراد حتی نمی دانند که چنین پتانسیلی وجود دارد که حالا بخواهند دنبال آن بروند و آن کار را انجام دهند.

اساتید دانشگاه از انجمن علمی ما حمایتی نمی کردند!

خبرنگاران: انجمن های علمی دانشجویی با سایر واحدهای دانشگاهی ارتباط و همکاری دارند یا اینکه به صورت جزیره ای فعالیت می نمایند؟

احمدی: بستگی به انجمن علمی و اعضایی که در آن فعالیت می نمایند، دارد. در مورد انجمن علمی ما به شخصه، هیچ کدام از اساتید دانشگاهی و اعضای هیئت علمی گروه آموزشی ما هیچ حمایت و فعالیتی در مورد انجمن علمی نداشتند و کاملاً یک تشکل داوطلبانه بود.

همه کارها پای خودمان بود و هر دوره علمی و آموزشی که می خواستیم برگزار می کردیم. حتی در جشنواره ملی مهندسی برق، ما با اصرار داورها را راضی کردیم که بیایند فقط داوری این رویداد را بپذیرند. حتی برای آن ها آئین نامه داوری هم نوشتیم که فقط بیایند امتیاز دهند.

اما گروه های دیگر، مثلاً گروه آمار دانشگاه تربیت مدرس را من خبر دارم که خودِ اساتید گروه، در انجمن علمی آمار بسیار فعالیت دارند و در حقیقت خبرنگارانن باعث می شوند که اعضای انجمن علمی بیایند و رویدادهای بزرگی را برگزار نمایند، اساتید رشته آمار به واسطه ارتباطی که با نهادهای مختلف دارند در حوزه های مارکتینگ و بازاریابی، می توانند رویدادهای کارآفرینی برای دانشجویان برگزار نموده و از نهادهای مختلف مهمان دعوت نموده و دانشجویان مستعد را حتی در همان دوران دانشجویی، آن نهادها استخدام نمایند.

همه انجمن های علمی دانشجویی یک استاد مشاور دارند ولی مشاور فقط در این حد است که طرح رویداد را پیش او می بریم و آن را امضا و تأیید می نماید. یعنی تنها حمایت او این است که تأیید کند، رویداد برگزار گردد! ولی خیلی از گروه ها هستند که اساتید به واسطه ارتباطی که دارند خیلی حمایت می نمایند.

در موضوع برگزاری یک رویداد علمی در یک انجمن علمی دانشجویی در سطح ملی، داشتن ارتباطات و دعوت از مهمانان داخل و خارج از کشور، داوری مسابقه و... خیلی مهم است که امیدوارم مسئولان با نگاه عالمانه به انجمن های علمی دانشجویی توجه نمایند تا شاهد پیشرفت روزافزون خبرنگارانن باشیم.

4118/

منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آنا
انتشار: 22 خرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: tar-3tar.ir شناسه مطلب: 876

به "بعضی مسئولان و اساتید اطلاعاتی درباره انجمن علمی به دانشجویان نمی دهند، لزوم تقویت انجمن های علمی برای ارتباط موثر دانشگاه با صنعت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بعضی مسئولان و اساتید اطلاعاتی درباره انجمن علمی به دانشجویان نمی دهند، لزوم تقویت انجمن های علمی برای ارتباط موثر دانشگاه با صنعت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید