پای پرانتزی، علل و روش های درمان

به گزارش مجله تار و سه تار، پای پرانتزی یا زانوی پرانتزی به حالتی گفته می شود که فرد با کنار هم قرار دادن قوزک پا ها شاهد فاصله بین زانو های خود باشد.

پای پرانتزی، علل و روش های درمان

علل عارضه پای پرانتزی و روش های درمان آن

علت ایجاد پای پرانتزی چیست؟ روش های درمان آن چه هستند؟ پای پرانتزی در بزرگسالان و بچه ها چگونه درمان می شود؟ آیا ارتباطی بین پای پرانتزی و حرکت درمانی و ورزش وجود دارد؟ برای یافتن پاسخ این پرسش ها همراه خبرنگاران باشید.

علت بیماری پای پرانتزی

  • نقش در رشد استخوان درشت نی
  • رشد غیر طبیعی استخوان های پا
  • شکستگی هایی که به طور کامل درمان نمی شوند
  • راشیتیسم که با کمبود ویتامین D ایجاد می شود
  • مسمومیت فلوروئید یا سرب (جایگزینی سرب به جای کلسیم در رشد استخوان ها)

راه های درمان پای پرانتزی

به صورت کلی متناسب با علت بیماری و سن بیمار، روش های درمانی زیر برای بیماری زانوی پرانتزی تعریف شده اند:

  • جلسات فیزیوتراپی
  • درمان بیماری های موجود در پشت پرده
  • پیدا کردن علت دقیق ایجاد زانوی پرانتزی
  • کاهش وزن
  • حرکت درمانی و تقویت عضلات نزدیک کننده
  • بستن محکم پا ها با بند های طبی
  • انجام متداول چند حرکت ساده یوگا
  • جراحی های مختلف
  • رژیم مبتنی بر ویتامین دی

درمان پای پرانتزی بزرگسالان؛ آیا این امر امکان پذیر است؟

بله، روش های متعددی برای اصلاح پای پرانتزی بزرگسالان وجود دارد. عمل جراحی، درمان دارویی، فیزیوتراپی، بستن محکم آنها، و حرکت درمانی از این جمله اند.

اگرعلت ایجاد پای پرانتزی بزرگسالان آرتروز زانو یا ساییدگی غضروف مفصل زانو باشد، مصرف دارویی و محکم بستن آن ها در درمان این بیماری موثر است. دارو های تجویز شده در این زمینه شامل دارو های ضد التهابی است که درد ناشی از عملکرد نامناسب غضروف را التیام می دهند.

جراحی تعویض مفصل زانو، پیوند سلولی یا تعویض و ترمیم غضروف ساییده شده سایر روش های ارائه شده برای درمان پای پرانتزی بزرگسالان هستند.

فیزیوتراپی یا درمان فیزیکی به تقویت عضلات پا کمک می کند، بنابراین اگر این عارضه سریعا تشخیص داده شود، انجام حرکات و تمرینات فیزیوتراپی به پیشگیری از پیشرفت بیماری کمک زیادی می کند. با این که بسکمک از حرکات ورزشی باعث اصلاح پا های پرانتزی بزرگسالان نمی شود، برخی از تمرینات ورزشی مانند چند حرکت ساده یوگا به بهبود فیزیک بدن و کاهش احتمال کمانی شدن پا ها کمک می کند.

پای پرانتزی در بچه ها

این مسئله طبیعی است که نوزادان متولد شده دارای پای پرانتزی باشند، چراکه موقعیت نوزاد در رحم علت تا شدن و کمانی شدن پاهاست. نوزاد متولد شده به چند هفته زمان نیاز دارد تا با کشیدگی کامل پا ها احساس راحتی کند؛ بنابراین پا های یک نوزاد در ابتدای دوران زندگی اش یک حالت خفیف کمانی شکل دارد. همزمان با رشد نوزاد و توانمندی برای ایستادن، پا های نوزاد پرانتزی به چشم می آیند. کودک برای حفظ تعادل و پایداری خود پا های خود را کمی از یکدیگر فاصله می دهد.

فاصله بین زانو های کودک زمانی به چشم می آید که راه رفتن و ایستادن را شروع می کند، اما پا ها به مرور زمان کشیده و صاف می شوند. بین 3 تا 6 سالگی، بیشتر بچه ها حالت کمانی پا های خود را از دست می دهند و پا های آن ها صاف و کشیده می شوند. این مسئله را باید بدانید که شکل پا های کودک تا سن 8 سالگی تشکیل دهنده ظاهر پا های او در بزرگسالی است.

حال اگر کودک شما پس از گذشت 3 سالگی هنوز حالت کمانی پا های خود را به صورت قابل توجه از دست نداد، یا در راه رفتن یا ایستادن با مشکل روبرو شد، توصیه می کنیم به دکتر متخصص مراجعه کنید. در برخی موارد دیگر، پا های پرانتزی در اثر کمبود ویتامین D، کلسیم یا فسفر در رژیم غذایی کودک ایجاد می شود. این بیماری به سندروم راشیتیسم یا نرمی استخوان نیز معروف است. در این بیماری احتمال خمیدگی زانو ها زیاد است. راشیتیسم در بچه ها دچار سو تغذیه دیده می شود، اما احتمال بروز آن در بزرگسالان نیز وجود دارد.

روش های درمان پای پرانتزی در بچه ها

  • استفاده از اشعه ایکس
  • رژیم غذایی (حاوی کلسیم، فسفر و ویتامین دی)
  • جراحی
  • درمان دارویی
  • محکم بستن پا ها
  • برش و جدا کردن استخوان
  • مصرف ویتامین D به صورت مدیریت شده
  • فیزیوتراپی و حرکت درمانی
منبع: پیام دلتا
انتشار: 20 آبان 1399 بروزرسانی: 20 آبان 1399 گردآورنده: tar-3tar.ir شناسه مطلب: 1178

به "پای پرانتزی، علل و روش های درمان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پای پرانتزی، علل و روش های درمان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید