چگونه کد یک نوجوان منجر به خلق نقاشی 432 هزار دلاری شد - مجله تار و سه تار

برت شوکه شده بود، زیرا قبلاً تخمین زده می شد که این نقاشی هوش مصنوعی بین 7 تا 10 هزار دلار به فروش خواهد رفت. از آنجایی که خالقین اثر هیچ اشاره ای به الگوریتم او ننموده بودند، برت تا حد زیادی عصبانی بود زیرا می دانست که احتمالاً یک سنت هم دریافت نخواهد کرد.

این نقاشی پرتره که تحت عنوان ادموند بلامی (Edmond de Belamy) از آن یاد می شود، توسط یک گروه سه نفره پاریسی به نام Obvious خلق شده است و ظاهراً این سه نفر تغییرات چندانی را بر الگوریتم برت اعمال ننموده اند. این ماجرا، بحث های زیادی را در رابطه با مالکیت و اخلاقیات هنر هوش مصنوعی ایجاد نموده است.

برت می گوید او کد خود را به صورت رایگان در اینترنت منتشر نموده تا منجر به الهام بخشیدن به دیگر افراد شود؛ اما گروه Obvious زیاده روی نموده و با بهره گیری از کد او، سود هنگفتی را به جیب زده است. در ضمن برت و تعدادی از هواداران هنر هوش مصنوعی از اینکه یک اثر نه چندان قابل توجه موفق به ایجاد این همه سروصدا شده، تا حدی مأیوس شده اند. برت می گوید: بسیاری از افراد از سال 2016 چنین آثاری را خلق نموده اند. ماریان مازون (Marian Mazzone) که در کالج چارلستون در رابطه با هنر هوش مصنوعی تحقیق می نماید، معتقد است: آن ها موارد جدید یا قابل توجهی را به این کد اضافه ننموده اند و عمدتا همان کد قدیمی مورد استفاده قرار گرفته است.

سابقه ایجاد آثار هنری با استفاده از کامپیوترها، به بیش از 50 سال قبل برمی شود. اما در چند سال اخیر، به لطف پیشرفت های حاصل شده در هوش مصنوعی و تکنولوژی های وابسته به آن، روزبه روز اصطلاح هنر هوش مصنوعی بیشتر به گوش می رسد.

گوگل، فیسبوک و دیگر کمپانی های تکنولوژی، بخشی از تکنولوژی هوش مصنوعی به نام یادگیری ماشینی را به یک میدان رقابت تبدیل نموده اند. این تکنولوژی به کامپیوترها اجازه می دهد که بتوانند مثلاً با آنالیز عکس ها، اشیاء مختلفی را شناسایی نمایند. یکی از جدیدترین تکنولوژی های مربوط به این حوزه، شبکه های عصبی نام دارد که قدرت دوچندانی را برای کامپیوترها به ارمغان می آورد. هرچند بسیاری از شرکت ها از این تکنولوژی های نوین در مواردی مانند مسیریابی اتومبیل های خودران استفاده می نمایند، برخی از هنرمندان با بهره گیری از آن ها به خلق تصاویر روی آورده اند.

برت از یک مسیر نه چندان متداول وارد دنیای هوش مصنوعی شده است. او به نسلی از متخصصان هوش مصنوعی تعلق دارد که مفاهیم این تکنولوژی را به صورت خودآموز و به وسیله آموزش ها و کدهای موجود در اینترنت یاد گرفته اند. او که در یک منطقه روستایی در ویرجینیای غربی زندگی می کرد، موفق به یادگیری برنامه نویسی و مفاهیم شبکه های عصبی شد. اولین پروژه یادگیری ماشینی او یک نرم افزار بود که تا حدی می توانست اشعار مشابه رپ های کانیه وست را خلق کند.

بیشتر بخوانید: نبرد اپل و گوگل بر سر یادگیری ماشینی

برت برای اینکه بتواند از یادگیری ماشینی در زمینه خلق آثار هنری استفاده کند، به بهره گیری از تکنیکی تحت عنوان Generative Adversarial Networks (شبکه های تقابلی مولد) روی آورد که توسط ایان گودفلو (Ian Goodfellow) ابداع شده است؛ محققی که در حال حاضر در گوگل کار می نماید. در این تکنیک، دو شبکه عصبی به رقابت با یکدیگر می پردازند. یکی از شبکه های عصبی کوشش می نماید که تصاویر تقلبی ایجاد کند و دیگری سعی می نماید که تقلبی بودن یا نبودن آن ها را تشخیص بدهد. بعد از چندین کوشش، شبکه تولیدنماینده آثار می تواند به حدی برسد که قادر به فریب انسان خواهد بود.

منشأ شبکه عصبی که در خلق پرتره ادموند بلامی استفاده شده، به یک مقاله علمی منتشرشده در سال 2016 برمی شود که توسط محققین فیسبوک و استارت آپ Indico به نگارش درآمده است. آن ها در این مقاله به روش جدیدی اشاره می نمایند که DCGAN نام دارد و در این روش با آنالیز میلیون ها تصویر مختلف، این شبکه های عصبی می توانند تصاویر جدیدی خلق نمایند که پیش از این وجود خارجی نداشته اند.

برت از این الگوریتم برای خلق آثار هنری استفاده کرد که در نهایت همین کد پول زیادی برای گروه Obvious به ارمغان آورد. برت برای اینکه بتواند نقاشی های مختلف در سبک های گوناگون را روانه این الگوریتم کند، اسکریپتی نوشت که به این الگوریتم اجازه می داد بیش از 250 هزار نقاشی موجود در سایت WikiArt را مورد آنالیز قرار دهد تا بتواند نقاشی های جدیدی خلق کند. سپس با بهره گیری از این تصاویر، او شبکه های موردنظر را طوری آموزش داد که می توانستند نقاشی های منظره و پرتره را خلق نمایند. او سپس کدهای پروژه به همراه توضیحات مفصل و حتی تعداد زیادی از تصاویر خلق شده با آن را در سایت Github آپلود کرد.

حالا در اینجاست که سه عضو گروه Obvious وارد عمل می شوند. پروفایل لینکدین آن ها نشان می دهد که تنها یکی از این افراد از آموزش های مربوط به هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بهره برده است. در بخش پرسش و پاسخ این پروژه در سایت گیت هاب، یکی از اعضای Obvious بارها به برت گفته که این پروژه را به روزرسانی کند و شبکه های از پیش تعلیم شده جدیدی را آپلود کند.

در روز حراجی، گروه Obvious اعلام نمود که آن ها برای خلق پرتره ادموند بلامی از شبکه های از پیش تعلیم شده برت استفاده ننموده اند بلکه آن ها نسخه ای از DCGAN جدیدی را ایجاد نموده اند که تنها برای تعلیم آن، اسکریپت مربوط به WikiArt مورد استفاده قرار گرفته است.

آن ها از هر روشی که استفاده نموده باشند، پرتره های خلق شده توسط آن ها شباهت بسیار زیادی به پرتره های پروژه برت دارد. این گروه در ابتدا در توضیحات خود هیچ اشاره ای به کارهای برت ننموده اند و بعد از سروصداهای فراوان، نامی از او برده اند.

مازون که بخش زیادی از وقت خود را صرف پژوهش در آثار هنری هوش مصنوعی می نماید، معتقد است که استفاده از ایده ها و تصاویر دیگران در دنیای هنر مشکل زا نیست، البته به شرط آنکه این موضوع مخفی نشود. او می گوید: اگر گروه Obvious به طور شفاف نقطه شروع الگوریتم خود را مطرح می کردند، چنین مشکلاتی پدیدار نمی شد. در توییتی که گروه Obvious یک روز پیش از حراجی برای برت نوشته اند آمده: شما سزاوار تمجید و ستایش زیادی هستید. متأسفانه ما نمی توانیم سروصدای ایجاد شده برای این اثر را کنترل کنیم.

برت این روزها در یک پژوهشکده در دانشگاه استنفورد مشغول اعمال هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در حوزه بیولوژی است و در کنار آن، همچنان خلق آثار هنری هوش مصنوعی هم ادامه می دهد. او با بهره گیری از تصاویر فشن شوها لباس های جدیدی را خلق می نماید و به وسیله همکاری با یک کارخانه در پاکستان قصد دارد این لباس ها به واقعیت تبدیل شوند. او می گوید همچنان به انتشار کدهای خود ادامه خواهد داد، ولی این کار را با احتیاط بیشتری انجام می دهد.

برت می گوید: دنیای متن باز اهمیت بسیار زیادی برای من دارد؛ زیرا در یک جای دورافتاده در ویرجینیای غربی، به خاطر آن توانستم وارد این حوزه شوم.

بیشتر بخوانید: همه چیز در مورد هوش مصنوعی؛ تاریخچه، تعاریف و کاربردها

منبع: Wired